“ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಏಕತಾ ದಿವಸ” ಎಂದು ಆಚರಿಸಲ್ಪಡುವ ಸರ್ದಾರ್ ವಲ್ಲಭಭಾಯಿ ಪಟೇಲ್ ಅವರ ಜಯಂತಿಯು ಕೇವಲ ಒಬ್ಬ ನಾಯಕನ ಸ್ಮರಣೆಯಲ್ಲ, ಅದು ಅಖಂಡ ಭಾರತ ನಿರ್ಮಾಣದ ಸಂಕಲ್ಪದ ದಿನ.
“ಭಾರತದ ಉಕ್ಕಿನ ಮನುಷ್ಯ” ಎಂದೇ ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾದ ಪಟೇಲರು, ತಮ್ಮ ದೃಢ ನಿರ್ಧಾರ, ರಾಜತಾಂತ್ರಿಕ ಕೌಶಲ್ಯ ಮತ್ತು ಅಚಲ ದೇಶಪ್ರೇಮದಿಂದ ಆಧುನಿಕ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಬುನಾದಿ ಹಾಕಿದ ಮಹಾನ್ ಶಿಲ್ಪಿ.
ಹರಿದು ಹಂಚಿಹೋಗಿದ್ದ ದೇಶವನ್ನು ಒಂದುಗೂಡಿಸಿದ ಧೀಮಂತ: 1947ರಲ್ಲಿ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಿಕ್ಕಾಗ, ದೇಶದ ಭೂಪಟವು ಅಪೂರ್ಣವಾಗಿತ್ತು. ಬ್ರಿಟಿಷರ ಆಳ್ವಿಕೆಯಿಂದ ಮುಕ್ತವಾದರೂ, 565ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವದ ಸಂಸ್ಥಾನಗಳು ಭಾರತದ ಒಕ್ಕೂಟಕ್ಕೆ ಸೇರಲು ಹಿಂಜರಿಯುತ್ತಿದ್ದವು.
ಈ ಸಂಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಒಗ್ಗೂಡಿಸುವುದು ಅಸಾಧ್ಯವೆಂದೇ ಹಲವರು ಭಾವಿಸಿದ್ದರು. ಆದರೆ, ಅಂದಿನ ಗೃಹ ಸಚಿವರಾಗಿದ್ದ ಸರ್ದಾರ್ ಪಟೇಲರು ಈ ಸವಾಲನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದರು. ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಮಾತುಕತೆಯ ಮೂಲಕ ವಿಲೀನಗೊಳಿಸಿದರೆ, ಹೈದರಾಬಾದ್‌ನ ನಿಜಾಮನಂತಹ ಹಠಮಾರಿ ಅರಸರ ವಿರುದ್ಧ “ಆಪರೇಷನ್ ಪೋಲೋ” ದಂತಹ ದಿಟ್ಟ ಸೈನಿಕ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಂಡು ಭಾರತದ ಭೂಪಟವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿದರು. ಅವರ ಈ ಕಾರ್ಯದಿಂದಾಗಿಯೇ ಇಂದು ನಾವು ಒಂದೇ ದೇಶವಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದೇವೆ.
ಆಡಳಿತಕ್ಕೆ “ಉಕ್ಕಿನ ಚೌಕಟ್ಟು”: ಒಂದು ದೇಶವನ್ನು ಕೇವಲ ಭೌಗೋಳಿಕವಾಗಿ ಒಂದುಗೂಡಿಸಿದರೆ ಸಾಲದು, ಅದರ ಆಡಳಿತ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೂ ಬಲಿಷ್ಠವಾಗಿರಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ಪಟೇಲರು ಅರಿತಿದ್ದರು. ಇದಕ್ಕಾಗಿ, ಅವರು ಬ್ರಿಟಿಷರ ಕಾಲದ ‘ಇಂಪೀರಿಯಲ್ ಸಿವಿಲ್ ಸರ್ವೀಸ್’ ಬದಲಿಗೆ, ಸಂಪೂರ್ಣ ಭಾರತೀಯವಾದ ‘ಅಖಿಲ ಭಾರತ ಸೇವೆಗಳನ್ನು’ (IAS ಮತ್ತು IPS) ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು.
ಇದು ದೇಶದ ಆಡಳಿತ ಯಂತ್ರಕ್ಕೆ ಒಂದು “ಉಕ್ಕಿನ ಚೌಕಟ್ಟು” ಒದಗಿಸಿತು. ಇದರ ಜೊತೆಗೆ, ದೇಶದ ಮೊದಲ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಜನಗಣತಿಗೆ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಚೌಕಟ್ಟನ್ನು ರೂಪಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಯೋಜನೆಗಳಿಗೆ ಮಾಹಿತಿ ಆಧಾರಿತ ಅಡಿಪಾಯ ಹಾಕಿದರು.
ಜನರ ನಾಯಕ “ಸರ್ದಾರ್”: ಪಟೇಲರು ಕೇವಲ ಆಡಳಿತಗಾರರಾಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಜನರ ನಾಯಕರಾಗಿದ್ದರು. 1928ರಲ್ಲಿ ಗುಜರಾತ್‌ನ ಬಾರ್ಡೋಲಿಯಲ್ಲಿ ರೈತರ ಮೇಲೆ ವಿಧಿಸಲಾಗಿದ್ದ ತೆರಿಗೆಯ ವಿರುದ್ಧ ಅವರು ನಡೆಸಿದ ಯಶಸ್ವಿ ಸತ್ಯಾಗ್ರಹವು, ಅವರಿಗೆ “ಸರ್ದಾರ್” (ನಾಯಕ) ಎಂಬ ಬಿರುದನ್ನು ತಂದುಕೊಟ್ಟಿತು. ಅಂದಿನಿಂದ ಆ ಹೆಸರು ಅವರ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಭಾಗವಾಯಿತು.
ಸರ್ದಾರ್ ಪಟೇಲರ ಜೀವನವು ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಸೇವೆ, ದೃಢ ನಿರ್ಧಾರ ಮತ್ತು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಏಕತೆಯ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಸಾರುತ್ತದೆ. ಅವರ ಆದರ್ಶಗಳು ಮತ್ತು ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಅವರು ನೀಡಿದ ಕೊಡುಗೆಗಳು ಇಂದಿಗೂ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಭಾರತೀಯನಿಗೆ ಸ್ಫೂರ್ತಿಯ ಸೆಲೆಯಾಗಿವೆ.
