“ಪ್ರವಾಸವು ಮೊದಲು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಮೂಕರನ್ನಾಗಿಸುತ್ತದೆ, ನಂತರ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಓರ್ವ ಕಥೆಗಾರನನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುತ್ತದೆ.” ಇಬನ್ ಬತೂತ ಎಂಬ ಜಗತ್ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಅರಬ್ ಪ್ರವಾಸಿಗನ ಈ ಮಾತು, ಪ್ರಯಾಣದ ಪರಿವರ್ತಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಅದ್ಭುತವಾಗಿ ಹಿಡಿದಿಡುತ್ತದೆ. ಪ್ರವಾಸವೆಂದರೆ ಕೇವಲ ರಜೆಯ ಮೋಜು, ಸ್ಥಳಗಳ ವೀಕ್ಷಣೆ ಅಥವಾ ಛಾಯಾಚಿತ್ರಗಳ ಸಂಗ್ರಹವಲ್ಲ. ಅದೊಂದು ಜೀವಂತ ಅನುಭವ, ಪಾಠಶಾಲೆಯನ್ನು ಮೀರಿದ ಶಿಕ್ಷಣ, ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರದ ಗೋಡೆಗಳನ್ನು ಕೆಡವಿ, ವಿಶಾಲ ಜಗತ್ತಿನೊಂದಿಗೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಬೆಸೆಯುವ ಒಂದು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ.
ಈ ಅನ್ವೇಷಣಾ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ಗೌರವಿಸಲು, ಅದರ ಆರ್ಥಿಕ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಆಯಾಮಗಳನ್ನು ಜಗತ್ತಿಗೆ ಮನದಟ್ಟು ಮಾಡಿಕೊಡಲು ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 27ರಂದು “ವಿಶ್ವ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ ದಿನ”ವನ್ನು ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ದಿನದ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಅರಿಯುವುದು, ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತ ನಾಗರಿಕರಾಗಿ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಕರ್ತವ್ಯ.
ಒಂದು ಜಾಗತಿಕ ಆಶಯದ ಹುಟ್ಟು: ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮವು ಇಂದು ಜಗತ್ತಿನ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಉದ್ಯಮಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದ್ದರೂ, ದಶಕಗಳ ಹಿಂದೆ ಅದರ ಸಂಘಟಿತ ಸ್ವರೂಪ ಮತ್ತು ಜಾಗತಿಕ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಗುರುತಿಸುವ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇತ್ತು. ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ, ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ಅಂಗಸಂಸ್ಥೆಯಾದ ವಿಶ್ವ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ ಸಂಸ್ಥೆ (UNWTO) ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿತು. 1970ರ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 27ರಂದು, UNWTOದ ಶಾಸನಗಳನ್ನು (Statutes of the UNWTO) ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ ಅಂಗೀಕರಿಸಲಾಯಿತು. ಇದು ಜಾಗತಿಕ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮದ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಮತ್ತು ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಐತಿಹಾಸಿಕ ಮೈಲಿಗಲ್ಲಾಗಿತ್ತು.
ಈ ಮಹತ್ವದ ದಿನದ ಸ್ಮರಣಾರ್ಥ, 1979ರಲ್ಲಿ ನಡೆದ UNWTO ಮಹಾಧಿವೇಶನದಲ್ಲಿ, ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 27 ಅನ್ನು ವಿಶ್ವ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ ದಿನವನ್ನಾಗಿ ಆಚರಿಸಲು ನಿರ್ಣಯಿಸಲಾಯಿತು. 1980ರಿಂದ ಈ ಆಚರಣೆಯು ಜಾರಿಗೆ ಬಂದು, ಅಂದಿನಿಂದ ಇಂದಿನವರೆಗೂ ಜಗತ್ತಿನಾದ್ಯಂತ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮದ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸುವ ವೇದಿಕೆಯಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದೆ. ಈ ದಿನಾಂಕವು ಉತ್ತರಾರ್ಧಗೋಳದಲ್ಲಿ ಪ್ರವಾಸಿ ಋತುವಿನ ಅಂತ್ಯ ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣಾರ್ಧಗೋಳದಲ್ಲಿ ಅದರ ಆರಂಭವನ್ನು ಸೂಚಿಸುವುದರಿಂದ, ಜಗತ್ತಿನ ಬಹುತೇಕ ಜನರಿಗೆ ಪ್ರವಾಸದ ಕುರಿತು ಯೋಚಿಸಲು ಇದು ಪ್ರಶಸ್ತ ಸಮಯವಾಗಿದೆ.
ಬಹುಮುಖಿ ಪ್ರಭಾವದ ಮಹಾಶಕ್ತಿ: ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮದ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಕೇವಲ ಆರ್ಥಿಕ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಅಳೆಯುವುದು ಅಪೂರ್ಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಮಾನವ ಜೀವನದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ಷೇತ್ರದ ಮೇಲೂ ತನ್ನದೇ ಆದ ಗಾಢವಾದ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಬೀರುತ್ತದೆ.
ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ಚಾಲಕಶಕ್ತಿ: ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮವು ಯಾವುದೇ ದೇಶದ ಆರ್ಥಿಕತೆಗೆ ಬೆನ್ನೆಲುಬಾಗಿ ನಿಲ್ಲಬಲ್ಲದು. ಇದು ಹೋಟೆಲ್, ಸಾರಿಗೆ, ಆಹಾರ, ಕರಕುಶಲ ವಸ್ತುಗಳ ಮಾರಾಟ, ಸ್ಥಳೀಯ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿಗಳು ಹೀಗೆ ಲಕ್ಷಾಂತರ ನೇರ ಮತ್ತು ಪರೋಕ್ಷ ಉದ್ಯೋಗಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ. ವಿದೇಶಿ ಪ್ರವಾಸಿಗರಿಂದ ದೊರಕುವ ವಿದೇಶಿ ವಿನಿಮಯವು ದೇಶದ ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ಥಿರತೆಗೆ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿರುವ ಜಲಪಾತ ಅಥವಾ ಐತಿಹಾಸಿಕ ದೇವಾಲಯವು ಪ್ರವಾಸಿ ನಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿದಾಗ, ಆ ಇಡೀ ಪ್ರದೇಶದ ಆರ್ಥಿಕ ಚಿತ್ರಣವೇ ಬದಲಾಗಿ, ಸ್ಥಳೀಯರ ಜೀವನಮಟ್ಟ ಸುಧಾರಿಸುತ್ತದೆ.
ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸಾಮರಸ್ಯದ ರಾಯಭಾರಿ: “ಪರಸ್ಪರ ಅರಿಯುವುದೇ ಶಾಂತಿಯ ಮೊದಲ ಹೆಜ್ಜೆ.” ಪ್ರವಾಸವು ಈ ತಿಳಿವಳಿಕೆಗೆ ರಾಜಮಾರ್ಗವನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸುತ್ತದೆ. ನಾವು ಬೇರೊಂದು ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದಾಗ, ಅಲ್ಲಿನ ಜನರ ಉಡುಗೆ-ತೊಡುಗೆ, ಆಹಾರ, ಹಬ್ಬ-ಹರಿದಿನಗಳು, ನಂಬಿಕೆಗಳು ಮತ್ತು ಜೀವನಶೈಲಿಯನ್ನು ಹತ್ತಿರದಿಂದ ನೋಡುತ್ತೇವೆ. ಇದು ನಮ್ಮಲ್ಲಿರುವ ತಪ್ಪು ಕಲ್ಪನೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಸಂಕುಚಿತ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಿ, ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸಹಿಷ್ಣುತೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಸುತ್ತದೆ. ಜಗತ್ತಿನ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಮೂಲೆಗಳಲ್ಲಿರುವ ಜನರೂ ನಮ್ಮಂತೆಯೇ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೆ, ನಗುತ್ತಾರೆ, ಕನಸು ಕಾಣುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಅರಿವು ಮೂಡಿದಾಗ, “ವಸುಧೈವ ಕುಟುಂಬಕಂ” ಎಂಬ ಭಾರತೀಯ ತತ್ವದ ನಿಜವಾದ ಅರ್ಥ ಮನದಟ್ಟಾಗುತ್ತದೆ.
ಪರಂಪರೆ ಮತ್ತು ಪರಿಸರದ ಸಂರಕ್ಷಕ: ಪ್ರವಾಸಿಗರ ಆಸಕ್ತಿಯೇ ಅನೇಕ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಸ್ಮಾರಕಗಳ, ಪ್ರಾಕೃತಿಕ ಅದ್ಭುತಗಳ ಮತ್ತು ಬುಡಕಟ್ಟು ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳ ಸಂರಕ್ಷಣೆಗೆ ಪ್ರಬಲ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. ಒಂದು ತಾಣಕ್ಕೆ ಪ್ರವಾಸಿಗರ ಹರಿವು ಹೆಚ್ಚಾದಾಗ, ಅದರ ರಕ್ಷಣೆಯ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ಸಮುದಾಯಗಳು ಹೊರಲು ಮುಂದಾಗುತ್ತವೆ. ಇದು ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಜರ ಅಮೂಲ್ಯ ಕೊಡುಗೆಗಳನ್ನು ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ವರ್ಗಾಯಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಬದಲಾಗುತ್ತಿರುವ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರವಾಸದ ಹೊಸ ರೂಪ: ವಿಶ್ವ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ ದಿನವನ್ನು ಕೇವಲ ಔಪಚಾರಿಕವಾಗಿ ಆಚರಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ UNWTO ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ವಿಷಯವನ್ನು (Theme) ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. “ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ ಮತ್ತು ಸಮುದಾಯ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ”, “ಸುಸ್ಥಿರ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ: ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಸಾಧನ”, “ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ” ಮುಂತಾದ ವಿಷಯಗಳು ಆಯಾ ಕಾಲದ ಜಾಗತಿಕ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳಿಗೆ ಕನ್ನಡಿ ಹಿಡಿಯುತ್ತವೆ. ಈ ವಿಷಯದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಜಗತ್ತಿನಾದ್ಯಂತ ವಿಚಾರಸಂಕಿರಣಗಳು, ಕಾರ್ಯಾಗಾರಗಳು, ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ಮತ್ತು ಜಾಗೃತಿ ಅಭಿಯಾನಗಳನ್ನು ಆಯೋಜಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಇಂದಿನ ಡಿಜಿಟಲ್ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮದ ಸ್ವರೂಪ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬದಲಾಗಿದೆ. ಕೋವಿಡ್-19ರ ನಂತರ, ಪ್ರವಾಸದ ಆದ್ಯತೆಗಳೂ ಬದಲಾಗಿವೆ.
ಸುಸ್ಥಿರ ಮತ್ತು ಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತ ಪ್ರವಾಸ: ಇಂದಿನ ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತ ಪ್ರವಾಸಿಗನು ಕೇವಲ ಸ್ಥಳಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ತಾನು ಭೇಟಿ ನೀಡುವ ಸ್ಥಳದ ಪರಿಸರದ ಮೇಲೆ ಯಾವುದೇ ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರದಂತೆ, ಅಲ್ಲಿನ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಗೌರವಿಸುತ್ತಾ, ಮತ್ತು ತಾನು ಖರ್ಚು ಮಾಡುವ ಹಣ ಸ್ಥಳೀಯ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ತಲುಪುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಮುಕ್ತ ಪ್ರವಾಸ, ಇಂಗಾಲದ ಹೆಜ್ಜೆಗುರುತನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವುದು (low carbon footprint), ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ಖರೀದಿಯು ಇಂದಿನ ಪ್ರವಾಸದ ಮೂಲಮಂತ್ರವಾಗಬೇಕು.
ಅನುಭವಾತ್ಮಕ ಪ್ರವಾಸ (Experiential Travel): ಕೇವಲ ಪ್ರೇಕ್ಷಣೀಯ ಸ್ಥಳಗಳನ್ನು ನೋಡುವುದಕ್ಕಿಂತ, ಆ ಸ್ಥಳದ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುವುದು ಹೆಚ್ಚು ಜನಪ್ರಿಯವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗುವುದು, ಸ್ಥಳೀಯ ಅಡುಗೆ ಕಲಿಯುವುದು, ಅಥವಾ ಅಲ್ಲಿನ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಕರಕುಶಲತೆಯನ್ನು ಅಭ್ಯಸಿಸುವುದು ಪ್ರವಾಸಿಗರಿಗೆ ಅನನ್ಯ ಅನುಭವ ನೀಡುತ್ತದೆ.
ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಪ್ರಭಾವ: ಸ್ಮಾರ್ಟ್‌ಫೋನ್‌ಗಳು, ಆನ್‌ಲೈನ್ ಬುಕಿಂಗ್ ವೆಬ್‌ಸೈಟ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಗೂಗಲ್ ಮ್ಯಾಪ್ಸ್ ಪ್ರವಾಸವನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಸುಲಭವಾಗಿಸಿವೆ. ಆದರೆ, ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಅತಿಯಾದ ಅವಲಂಬನೆಯು ನಮ್ಮನ್ನು ಸುತ್ತಲಿನ ಪ್ರಪಂಚದಿಂದ ದೂರ ಮಾಡಬಾರದು. ಫೋನ್‌ನ ಪರದೆಯಲ್ಲಿ ಜಗತ್ತನ್ನು ನೋಡುವುದಕ್ಕಿಂತ, ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಂಡು ಅನುಭವಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಆನಂದವಿದೆ.
ಪಯಣದ ನಿಜವಾದ ನೆಮ್ಮದಿ: ಪ್ರವಾಸದ ನಿಜವಾದ ಸಾರ್ಥಕತೆ ಇರುವುದು ದುಬಾರಿ ಹೋಟೆಲ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುವುದರಲ್ಲಾಗಲೀ, ಸಾವಿರಾರು ಫೋಟೋಗಳನ್ನು ತೆಗೆಯುವುದರಲ್ಲಾಗಲೀ ಅಲ್ಲ. ಅದರ ಸಾರ್ಥಕತೆ ಅಡಗಿರುವುದು ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ. ಹಿಮಾಲಯದ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಸೂರ್ಯೋದಯ ನೋಡಿದಾಗ ಆಗುವ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅನುಭವ, ಅಪರಿಚಿತ ಹಳ್ಳಿಯೊಂದರ ಅಜ್ಜಿಯೊಬ್ಬರು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನೀಡುವ ಒಂದು ಲೋಟ ಮಜ್ಜಿಗೆ, ಭಾಷೆ ಬಾರದಿದ್ದರೂ ನಗುವಿನ ಮೂಲಕವೇ ಸಂವಹನ ನಡೆಸುವ ಮಕ್ಕಳ ಮುಗ್ಧತೆ – ಇಂತಹ ಕ್ಷಣಗಳು ನೀಡುವ ನೆಮ್ಮದಿ ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಜಗತ್ತಿನ ಯಾವ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯವೂ ನೀಡಲಾರದು.
ಪ್ರವಾಸವು ನಮ್ಮನ್ನು ವಿನೀತರನ್ನಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಜಗತ್ತು ಎಷ್ಟು ವಿಶಾಲವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಮುಂದೆ ನಮ್ಮ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಎಷ್ಟು ಸಣ್ಣದು ಎಂಬ ಅರಿವನ್ನು ಮೂಡಿಸುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮ ದೈನಂದಿನ ಚಿಂತೆಗಳು, ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಆ ಬೃಹತ್ ಪ್ರಕೃತಿಯ ಮುಂದೆ ಎಷ್ಟು ಕ್ಷುಲ್ಲಕವೆಂದು ಅನಿಸಿದಾಗ, ಜೀವನವನ್ನು ನೋಡುವ ನಮ್ಮ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವೇ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದೇ ಪ್ರವಾಸದ ನಿಜವಾದ ಸಾರ್ಥಕತೆ.
ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಒಂದು ಉತ್ತಮ ಜಗತ್ತು: ಈ ವಿಶ್ವ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ ದಿನದಂದು, ನಾವು ಕೆಲವು ಆಶಯಗಳನ್ನು ನಮ್ಮದಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆ. ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮವು ಕೇವಲ ಆರ್ಥಿಕ ಲಾಭದ ದಂಧೆಯಾಗದೆ, ಅದೊಂದು ಮಾನವೀಯ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಪಸರಿಸುವ ಚಳುವಳಿಯಾಗಬೇಕು.
ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಒಳಗೊಳ್ಳುವ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ: ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಹಿಂದುಳಿದವರಿಗೆ, ವಿಶೇಷ ಚೇತನರಿಗೆ ಮತ್ತು ವೃದ್ಧರಿಗೆ ಕೂಡ ಪ್ರವಾಸ ಮಾಡುವ ಅವಕಾಶಗಳು ಸುಲಭವಾಗಿ ದೊರೆಯುವಂತಾಗಬೇಕು.
ಪರಿಸರವನ್ನು ಪೋಷಿಸುವ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ: ನಮ್ಮ ಪ್ರವಾಸದ ಹೆಜ್ಜೆಗಳು ಪರಿಸರವನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಬಾರದು, ಬದಲಿಗೆ ಅದನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಉಳಿಸಿ ಬೆಳೆಸುವಂತಿರಬೇಕು.
ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸೌಹಾರ್ದತೆಯ ಸಾಧನ: ಗಡಿಗಳು, ಧರ್ಮಗಳು ಮತ್ತು ಜನಾಂಗೀಯ ಭೇದಗಳನ್ನು ಮೀರಿ, ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮವು ಮನುಷ್ಯರನ್ನು ಬೆಸೆಯುವ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮಬೇಕು.
ಕೊನೆಯದಾಗಿ, ಪ್ರವಾಸಕ್ಕೆ ಹೊರಟಾಗ ನಾವು ಕೇವಲ ಪ್ರವಾಸಿಗರಾಗಿರಬಾರದು, ಆಯಾ ಸ್ಥಳದ ಅತಿಥಿಗಳಾಗಿರಬೇಕು. ಅತಿಥಿಯು ಮನೆಗೆ ಹೇಗೆ ಗೌರವ ನೀಡುತ್ತಾನೋ, ಹಾಗೆಯೇ ನಾವು ಭೇಟಿ ನೀಡುವ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಸ್ಥಳಕ್ಕೂ, ಅಲ್ಲಿನ ಜನರಿಗೂ, ಸಂಸ್ಕೃತಿಗೂ ಮತ್ತು ಪರಿಸರಕ್ಕೂ ಗೌರವ ನೀಡೋಣ. ನಮ್ಮ ಪಯಣಗಳು ಕೇವಲ ನೆನಪುಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುವುದಲ್ಲದೆ, ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಹೆಜ್ಜೆಗುರುತುಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬರುವಂತಾಗಲಿ. ಆಗ ಮಾತ್ರ ವಿಶ್ವ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ ದಿನದ ಆಚರಣೆಯು ನಿಜವಾದ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಸಾರ್ಥಕವಾಗುತ್ತದೆ.
ಲೇಖನ ಕೃಪೆ
ಶಿವರಾಜ ಸೂ. ಸಣಮನಿ, ಮದಗುಣಕಿ
